تاریخ شفاهی چیست؟

دكتر موژان مؤمن

وقتی که بسیاری از مردم راجع به تاریخ فکر می کنند کتابهای خاک خورده، اسناد، آرشیو و کتابخانه ها در نظرشان زنده می شود. در واقع تاریخ در اطراف ما، در خانواده ما و جوامع ما در خاطرات و تجارب افراد مسن تر است. کافی است که ما فقط از آنها بپرسیم و آنها می توانند به اندازه ای که یک کتابخانه از کتاب پرشود، به ما داستان بگویند. این نوع تاریخ که از طریق مرور کردن زندگی جمع آوری می شود، تاریخ شفاهی نامیده می شود.

هر کسی داستانی تاریخی از زندگی منحصر به فرد خود دارد. بعضی از افراد در وقایع تاریخی مهم درگیر بوده اند امّا بسیاری هم نبوده اند. بدون توجه به سن یا مقام همه ما تجارب جالبی داریم که با دیگران می توانیم آن را درمیان بگذاریم.

اسناد و کتب تاریخی نمی توانند بطور عمده همه چیز راجع به گذشته به ما بگویند. آنها اغلب روی افراد مشهور وقایع بزرگ تمرکز دارند و تمایل دارند که از افراد معمولی که راجع به وقایع معمولی صحبت می کنند غقلت کنند.

از آنجایی که حوادث مهم تاریخی دیانت بهائی و قهرمانان امرالله بخوبی ثبت شده است، اغلب داستانهائی که به وسیله مؤمنین عادی گفته شده وقایع جالب تر تاریخ بوده است ولی ما اطلاعات کمی از زنان،مردم ساکن دهکده ها وافکارو نحوۀ رفتار افرادی با شغل های معمولی داریم. ما نمی دانیم ایشان چه سختی هائی را تجربه کرده اند و چه تغییراتی را دیده اند. تاریخ شفاهی جاهای خالی تاریخ اسمی را پرمی کند و تاریخی را ایجاد می کند که شامل همه می شود.

وقتی افراد صعود می کنند همه خاطرات آنان متأسفانه از بین می رود. ما می توانیم یک نسل زندگی را به عقب برگردیم، و تاریخ آن را بنویسیم بنابراین در طول زمان با هر نسل که به جلو می رویم هر چه زمان می گذرد، اطلاعات غیر قابل حصول بیشتری از دستمان می گریزد. با این راهنمائیهای مفصل مأیوس نشوید. اگر می توانید آنها را دنبال کنید اما اگر نمی توانید هر آنچه که صلاح می دانید انجام دهید. مهم این است که قبل از اینکه اطلاعات تاریخی از بین بروند هر چقدر می توانید آنها را ثبت نمائید.

مردم چه چيزهايي را مي توانند به خاطر بياورند؟

همه مردم در طول زمان چیزهائی را فراموش می کنند و همه ما به صور مختلف مطالب را به یاد می آوریم. حافظۀ بعضی ها از بعضی دیگر بهتر است و به دلیلی که هنوز شناخته نشده است، بسیاری از افراد هر چه بیشتر پیر می شوند حوادث مربوط به سال های اولیّه زندگیشان را بيشتر به یاد می آورند. این نکته خیلی مفید است وقتی که ما می خواهیم خاطرات افراد را ضبط کنیم. تمامی خاطرات یک ترکیبی از حقاق و عقاید هستند که هر دو مهم هستند. روشی را که افراد بوسیله آن زندگی را می فهمند در جای خودش یک واقعه با ارزش تاریخی است. تعداد کمی از ما می توانند بخوبی تاریخها (زمان تولد، مرگ، ازدواج و وقایع دیگر را به خاطر بیاورند و ما تمایل داریم که وقایع شبیه به یکدیگر در یکدیگر ادغام کرده و تبدیل به یک خاطره بکنیم. بنابراین وقتی که با افراد مصاحبه می کنیم این مهم است که از آنها بخواهیم ترجيحاً دربارۀ آنچه که شخصاً تجربه و مشاهده کرده اند صحبت كنند نه چیزهایی که ممکن است بصورت دست دوم شنیده باشند.

مراحل تحقیق تاریخ شفاهی:

1- یک سوال یا مسئله محوري تنظيم كنيد

2- پروژه را طراحي كنيد

3- جستجو درباره پیش زمينه ها را هدايت کنید

4- مصاحبه کنید

5- مصاحبه ها را دسته بندی کنید

6- تحقیقات و مصاحبه ها را ارزش گذاری کنید و به مرحله اول برگرديد يا مرحله هفتم را ادامه دهيد

7- نتایج را سازمانبندي و ارائه كنيد

8- اسناد را در آرشیو ذخیره نمایيد

آنچه که در ذیل می آید راهنمائیها و پیشنهاداتی دربارۀ این مراحل است. شما می توانید طرحتان را پیچیده و یا ساده بسازید. اگر اولین کارتان است بهتر است که با یک طرح ساده شروع کنید. برای رسیدن به اهداف طرحتان تنها آنچه را که نیاز دارید استفاده کنید.

راهنمايي جزئيات

1- یک سئوال یا مسئله محوري تنظيم كنيد

این مسئله یا سئوال اساسی می تواند تاریخ خانوادگی شما، جامعه بهائی شما و یا تاریخ یک تشکیل بهائی خاص باشد. شما می توانید عنواني را که برای شما جالب است مانند "نقش زنان در جامعه بهائی" انتخاب کنید. سعي كنيد درمورد عنوانی فکر نماييد که دیگران قبلاً آن را انجام نداده اند.

جنبه های زیادی در زندگی جامعه بهائی وجود دارد که بندرت روی آنها مطالعه شده است مانند صندوق بهائی یا کلاسهای اطفال .

2 ـ پروژه را طراحي كنيد

چیزهایی مانند طرحهاي نهائی، ارزیابی، کارکنان، لوازم و چهارچوبهاي زمان را در نظر داشته باشيد. لوازمي را آماده و جمع کنید که مناسب مقاصد شما باشد. معمولاً بهتر است که مصاحبه ها ضبط شود و یا بوسیله دوربین ویدوئی فیلمبرداری شود. نوع کار را قبل از انتخاب تجهیزات بررسی نمائید مثلاً می خواهید ضبط ویدوئی انجام دهید و یا ضبط روی نوار کاست؟نوع بررسی های قبلی می تواند چنین مواردي باشد: مثلاً آیا نیاز است که این مصاحبه منتشر شود؟ آیا می خواهیم یک مدت طولانی از زندگی را بررسی کنیم؟ آیا ما توانائی خرید چنین تجهیزاتی را داریم؟

برای داشتن کیفیت بهتر صدا بهتر است که از میکروفون جداگانه که به ضبط ما متصل می شود استفاده کنیم.این میکروفون در هنگام ضبط ویدوئی هم می تواند مورد استفاده قرار گیرد.تجهیزات خود را قبل از استفاده آزمایش کنید و بدانید که چگونه در شرایط مختلف کار می کند. قبل از اینکه به مصاحبۀ واقعی بروید استفاده از تجهیزات خود را تمرین کنید. قسمت ذیل را برای راهنمائی بعدی استفاده از تجهیزات ملاحظه فرمائید.

تعادل بین اطلاعات خود برقرار کنید. اگر شما تاریخ دیانت بهائی را در شهر بررسی می کنید سعی کنید که از اطلاعات زن و مرد، غنی و فقیر، تحصیل کرده و عامي هر دو استفاده کنید. تجارب آنها از آنچه برایشان اتفاق افتاده مختلف و همه ارزشمند است. فقط بدنبال افراد برجسته و تحصیل کردۀ جامعه نباشید.

3- جستجو درباره پیش زمينه ها را هدايت کنید

هر آنچه را که راجع به پیش زمینه موضوع مورد مصاحبۀ شما موجود است اعم از منابع تاریخی بهائی و دیگر منابع تاریخی و جغرافیايی بخوانيد.

هر چه شما بیشتر بدانید سئوالهای بهتری می توانید بپرسید. مطلوب است که برای مثال یک نقشه از شهری که حوادث در آن اتفاق افتاده و یک لیست به ترتیب تاریخ از وقایع مهمی که در یک محل و یا در طول زندگی اشخاصي که شما فکر می کنید ممکن است راجع به موضوع تحقیق شما بدانند اتفاق افتاده تهیه کنید.

اگر شما روی یک موضوع تاریخی خانوادگی تحقیق می کنید یک جدول خانوداگی (شجره نامه) تهیه کنید تا اینکه بتوانید اشخاصی را که در طول تحقیق نامبرده می شوند بسرعت بشناسید. اگر جدول خانوادگی کامل نیست اولین کار شما در مصاحبه می تواندکامل کردن این جدول باشد.

یک لیست کامل از عناوین و سئوالهای ویژه که بایستی پی گیری شود تهیه کنید. شما در طی مصاحبه به این لیست مراجعه خواهید کرد امّا مواظب باشید این لیست را به طور خیلی جدّی در هنگام پرسیدن سئوال رعایت نکنید

از این لیست به عنوان کمک استفاده نمائید نه به عنوان لیستی که شما باید آن را در طی مصاحبه رعایت کنید . بهترین مصاحبه ها به صورت طبیعی جریان می یابد و يكايك شرح داده نمی شود. بیش از حد لازم آماده نباشید. از نوشته در هنگام مصاحبه استفاده نکنید. داستانهای زندگی ضبط شده باید با روح و با طيب خاطر و سرزنده باشد.

توجه داشته باشید که چگونه افرادی را که می خواهید مصاحبه کنید شناسایی و انتخاب کنید. از اطرافیان بپرسید دیگران ممکن است افراد مناسبی را برای پروژۀ مصاحبۀ شما بشناسند.

- با افرادي تماس بگيريد که مستعد مصاحبه کردن باشند، پروژۀ خود را توضیح دهید و کمک بگیرد.

- بهترین راه برای تماس با افراد مصاحبه شونده تماس شخصی است نه نامه نوشتن و اغلب تماس اولیه با تلفن خواهد بود این تماس این فرصت را به شما می دهد که طرح خود را توضیح دهید و نکات و موارد اصلی و عناوین پروژۀ خود را که ممکن است در مصاحبه راجع به آن بپرسید براي مصاحبه شوندگان توضیح دهید.

افرادی را که شما می خواهید با آنها مصاحبه کنید ممکن است از روي عدم اطمينان بگویند چیز جالبی برای گفتن ندارند. بنابراین گاهگاهی لازم است که به صورت تشویق آمیز عمل نمائیم. رمز تشویق در این است که ترجیحاً از عباراتی مانند "یک گفتگوراجع به گذشته" و یا "داستان زندگی شما" استفاده شود تا اینکه از عبارت مصاحبه كه یک مقدارهم به نظر تهديد آميز می آید استفاده شود.

- وقتی که با آنها صحبت می کنید مقداری اطلاعات زمینه ای به آنها بدهید و تصمیم بگیرد که مصاحبه در كجا باید انجام بگیرد.

خانه مصاحبه شونده بمراتب بهتر است زیرا در آنجا افراد احساس آرامش دارند، مصاحبه جداگانه با یک یک افراد بهترین مصاحبه است. خلوت بوجود آورنده جوّی از اعتماد و صداقت است. وجود شخص سوّم، حتی یک همراه نزدیک می تواند مانع و تأثیرگذار بر یک صحبت آزادانه باشد.

4- مصاحبه كنيد

در روز مصاحبه وقت اضافي برای رفتن به محل مصاحبه در نظر بگيريد. در یک محل آرام مصاحبه و ضبط را انجام دهید. در زمان شروع کار برای یک لحظه گوش دهید. عوامل ايجاد سر و صدا را از بين ببريد . از جمله متوقىف كردن صدای پاندول ساعت _ بیرون كردن سگي که با سر و صدا روي سیم ضبط صوت چيزي مي جودو بستنِ در، در جایی که سروصداي ترافیک وجود دارد.

مطمئن شوید که مصاحبه شونده هدف مصاحبه را مي داند و اینکه شما چه استفاده ای از این مصاحبه خواهيد كرد.

- اگر می خواهید مصاحبه را ضبط کنید همیشه از فرد مصاحبه شونده بپرسید که آیا ضبط صدای ایشان اشکالی دارد یا خیر. هرگز پذیرش ایشان را بر فرض قرار ندهید. اگر ایشان موافق ضبط صدا نیستند از آنها پرسیده شود که آیا یادداشت برداشتن از نظر ایشان اشکالی دارد یا خیر. اگر یاداشت برداری هم ممكن نشد فرصت بسیار مناسبی برای تمرین حافظۀ شما خواهد بود.

- پهلو به پهلو بنشینید و اگر از یک میکروفون کلیپ دار استفاده می کنید آن را در فاصلۀ 9 اینچی از دهان شخص قرار دهید. میکروفون دستی است آن را تا جائی که امکان دارد در نزدیک مصاحبه شونده قرار دهید ، نه در همان سطحی که ضبط صوت قرار دارد و نه روی یک سطح سخت که کیفیت صدا را خراب کند. کلاً هر چقدر میکروفون نزدیک تر باشد نتیجه بهتری عاید می گردد.

- ضبط کردن را با این مطلب که با چه کسی، کی و کجا مصاحبه انجام می شود شروع کنید و همچنین اينكه چه افراد دیگری در اتاق خواهند بود (از آنجایی که افراد دیگر می توانند گاهگاهی بر اطلاعات اثر بگذارند)

- هر مصاحبه بایستی چندین نکته را شامل شود که عبارتند از تاریخ و محل تولد مصاحبه شونده، خانواده ایشان و اینکه شغل اصلی والدین و خودشان چیست ؟

- با سئوالاتی که کمتر جنبۀ کشف حقیقت را دارد شروع کنید سئوالهای کشف کنندۀ حقیقت بایستی بعداً پرسیده شود و عنوان مصاحبه هر چه که هست معمولاً به مصاحبه شونده کمک می کند. اگر با صحبت راجع به دوران اولیّه زندگی، سوابق خانوادگی، پدرومادربزرگ، والدین و برادرها و خواهرها (شامل عنوانهایی منظم) سپس راجع به دوران بچگی (کار خانه، کارهای عادی روزانه، زمانهای سرگرمی مانند بازیهای خیابانی، ورزش، کلوپها، کتابها، تعطیلات پایان هفته، تعطیلات و جشنها)، مدرسه رفتن (مانند بهترین معلمان، دوستان، درسهای مورد علاقه) ارتباطات اولیه، زندگی کاری (مانند اولین شغل ، یک نمونه از یک روز کاری، ترفیع، فریب کاریها، موافقت های تجاری و سازمانهای حرفه ای) و نهايتاً زندگی خانوادگی (مانند ازدواج، طلاق، بچه ها، خانه، ماشین، پول، همسایگان، زندگی اجتماعی و آرزوها) برای بیشتر مردم به یاد آوردن زندگیشان به یک ترتیب زمانی آسان تر است.

اگر هدف شما ضبط کردن شرح زندگی فردی است 2 یا 3 جلسه طول خواهد کشید تا یک داستان کامل زندگی ضبط شود. امّااگر هدف شما ضبط کردن زندگی یک شخص نیست (برای مثال یک تاریخ بهائی محلی مورد نظراست) اطلاعات شخصی که شما بدست می آوریدزمانی مهم هستند که شما آنچه را که ضبط كرده ايد ارزش گذاری کنید .

اگر شما می خواهید مصاحبه شونده اطلاعاتی راجع به جامعه بهائی یا یک واقعه به شما بدهد به مرحله بعدی بروید. کار را از نقطه ای درست پیش از وقایع اصلی که شما می خواهید دنبال کنید، شروع نماييد.

اجازه دهید منطقی را که چگونه شما باید یک تعادلی را جستجو کنید در اینکه به مصاحبه شونده ما اجازه دهید که منطقی زا بیان کنند که چگونه زندگیشان را درک می کنند و همزمان هم یک حسن هدایت کلی گفتگو (مصاحبه) و چهارچوب بندی سئوالات را ادامه دهید تا اینکه بتوانید اطلاعاتی را که مربوط به حوزۀ علاقه شما است بدست آورید.

- در هر زمان یک نفر صحبت کند

- سکوت را برقرار کنید به مصاحبه شونده فرصت فکر کردن بدهید سکوت برای شما مفید خواهد بود.

- در هر زمان فقط یک سئوال بپرسید. سئوالات پیچیده و چند بخشی نپرسید.

- سئوالهایتان را به طور کامل دنبال کنید قبل از اینکه به سئوال بعدی بپردازید.

- دریابید که چگونه سئوالات اساسی را بپرسید. لغات ساده استفاده کنید

- از پرسیدن سئوالهائی که جواب مورد نظر را دربردارند بپرهیزید. (بسیاری از افراد بویژه افراد سالمند برای خوشحال کردن شما اگر شما جواب سئوال را به آنها بگویید با شما موافقت می کنند.)

بنابراین بجای سئوال : "من تصور می کنم که شما یک دوران بچگی همراه با فقر و ناراحتی داشتید؟"

بپرسید:"آیا شما می توانید دوران كودكیتان را توصیف کنید؟"

به جای "شما بایستي از شرکت در جلسات بهائی لذت برده باشيد؟"

بپرسید:" كيفيت جلسات بهائی را چگونه مي دانيد ؟"

شما به تعدادی سئوال احتیاج دارید که تشویق کننده برای دادن جواب دقیق باشد. مثلاً شما چه احساسی راجع به او داشتید؟ او چگونه شخصی بود؟ آیا می توانید مدرسه بهائی را که به آن می رفتید، توصیف کنید؟

- وقتی شما واقعیتی را بدست می آورید ابتدا سعی کنید اطلاعات بیشتری را راجع به آن واقعیت بدست آورید و سپس سئوالاتی راجع به احساس افراد و عقاید شخصی آنان بپرسید. بنابراین اگر فردی بگوید که آنها عضوی از هیئت خدمت در جامعۀ بهائی بودند.

بپرسید :"چه وظایفی را در هیئت خدمت انجام می دادند(حقایق بیشتر)و سوال كنيد "شما چه احساسی راجع به خدمت کردن در این هیئت داشتید(بیان احساس)" و يا : " آیا فکر می کنیدکه کمیسیون اهداف مهمی را دنبال می کرد؟(یک عقیده)"

- در هنگام نقل توصيفي محض از وقايع سعی کنید عوامل محرک و احساسات را با سئوالاتی مثل "چرا" و "چه احساسی داشتید" جستجو کنید.

- سعی نکنید که افراد را مجبور به یادآوری خاطرات نمائید. اگر آنها نمی توانند تاریخی را بیاد آورند و شما ايشان را مجبور به این کار بکنید احتمالاَ اطلاعات اشتباه به دست خواهيد آورد.

- مردم بعضی اوقات چیزها را نه براساس تاریخ بلکه براساس مطابقت زمانی به یاد می آورند بنابراین اگر شما می خواهید که شخصی بیاد آورد که واقعه ای چه موقع اتفاق افتاده معمولاً بهتر است از او بپرسید "آیا آن واقعه بعد از ازدواج شما بود؟" یا "آیا بچه ها هنوز بدنیا نيامده بودند؟" یا " آن واقعه قبل یا بعد از جنگ بود؟" به جای اینکه بپرسید "آن حادثه در چه سالی اتفاق افتاد؟"

اگر فرد مصاحبه شونده بتواند تاریخ وقایع اصلی را که اتفاق افتاده بگوید بقیه حوادث می تواند در ارتباط با وقایع اصلی تاریخ گذاری شود.

- صحبت را قطع نکنید. سئوالات زیادی را به صورت شتابزده نپرسید. هدف اصلی شما این است که آنها را به صحبت آورید نه اینکه خودتان صحبت کنید.

- همیشه بین سئوالاتتان یک وقفۀ کوتاه داشته باشید.

- با دقّت گوش دهید و ارتباط چشمی خوبی برقرار نمائید.

آرام ، غير عجول و مهربان باشید.

- تکذیب نکنید و وارد بحثهای داغ نشوید. بیاد داشته باشید که افراد مسن اغلب عقاید ثابتی راجع به بعضی از چیزها دارند و شما قرار نیست که عقاید آنها را عوض کنید بلکه قرار است که خاطرات آنها را ضبط کنید.

- از اینکه سئوالات بیشتری بپرسید نترسید اما شتابزده از یک موضوع به موضوع دیگر نپردازید.

- کلیشه گوئی و کلی گوئی را که یکی از جنبه های مورد اعتراض در مصاحبه با افراد است به کنار بگذارید.

- بعضی از بهترین چیزهایی را که شما در طول مصاحبه بدست می آورید برای شما قابل انتظار نیستند و همینکه شما مصاحبه را شروع کردید این احتمال وجود دارد که در طول مصاحبه مطالبی به شما گفته شود که قبلاً راجع به آن فکر نکرده اید. بنابراین بسيار اساسي است که به فرد مصاحبه شونده میدان کافی داده شود تا در بارۀ آنچه که فکر می کند اهمیت دارد صحبت کند.

- انعطاف داشته باشید. مراقب باشید و عناوین امید بخش را که بوسیله مصاحبه شونده ارائه می شود جمع آوری کنید حتی اگر این در برگۀ راهنمای مصاحبۀ شما موجود نباشد. اما شما نباید اجازه دهید که مصاحبه از مسير خارج شود. وظیفۀ شماست که آن را هدایت کنید برای این کار شما یک خلاصه ای از طرح کارتان را لازم دارید. عناوینی را که در طی مصاحبه می خواهید راجع به آن صحبت شود به یک روش منطقی گروهبندی کنید. یک ساختار (طبقه بندی) براساس زمان وقایع اغلب بهترین است.

- راجع به مثالهای مخصوص سوال كنيد اگر اظهارات مصاحبه شونده کلی است شما نیاز دارید که بیشتر بدانید. برای مثال اگر آنها می گویند ما راههايی را برای جذب مردم به جلسات بهائی امتحان کرده ایم شما بپرسید چه روشهایی را آنها امتحان کرده اند و یا برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به یک نکتۀ مخصوص می توانید بپرسید، من متوجه نمی شوم آیا می توانید راجع به جزئیات آن توضیح بیشتری بدهید.

- بطور جدی و مشتاقانه گوش بدهید. یک شنوندۀ خوب باشید. از زبان اشاره مثل نگاه کردن به مصاحبه شونده، اشارۀ سر و لبخند زدن که مشوّق است و حاوی این پیام است "که من به آنچه شما می گویید علاقه مندم" استفاده کنید. اگر لازم است از جملات تشویق آمیز مانند "این خبر عالی است" و یا "چقدر جالب" استفاده کنید. مراقب باشید که در استفاده از جملات تشویق آمیز مانند " huh-uh" همزمان با صحبت مصاحبه شونده اغراق نکنید.

- اگر هدف شما گرفتن اطلاعات کاملي است که مصاحبه شونده می داند سئوال مهم را چند بار مكرراً بيان كنيد و بپرسید

- مراقب باشید و نسبت به فشارهای روانی در هنگام کار در طول مصاحبه حساس باشید. مثلاً در ایران بسیاری از خاطرات ممکن است دردناک باشند. مصاحبه کننده در این مورد بایستی هوشیار باشد اما نبایستی صرفاً به خاطر ترس از آزرده شدن مصاحبه شونده مصاحبه را متوقف کند. عباراتی مانند "من متأسفم این بایستی خیلی غم انگیز باشد اما ما امیدواریم این کار یک سندی از این وقایع برای بهائیان آینده باشد تا اینکه آنها بتواند جانبازیهایی را که برای امرالله انجام شده را بیاد بیاورند" می تواند مناسب باشد امّا اگر شخصی در هنگام مصاحبه خیلی پریشان شود البته بایستی مصاحبه متوقف گردد. شاید بتوان آن را بعداً شروع کرد و یا اصلاً بعداً هم ادامه نداد. هر کسی برای گفتن هر چیزی آمادگی ندارد و وظیفۀ یک مصاحبه کننده مجبور کردن دیگران به برجسته نشان دادن حوادث غم انگیز بر خلاف میل او نیست. با توجه به خستگی شما و مصاحبه شونده تان، طول زمان مصاحبه را به یک تا دو ساعت محدود کنید.

- مصاحبه را با گفتگوی سبکتری به پایان ببرید. مصاحبه را بعد از یک گفتگوی جدی بصورت ناگهانی متوقف نکنید . بعد از پایان مصاحبه به سرعت محل را ترک نکنید مدتی را صرف تشکر از آنها و صحبت درباره خودتان بکنید.

- اغلب به شما عکس ها و سندهای قدیمی جالبی نشان داده خواهد شد. بپرسید که آیا می توانید آنها را قرض گرفته و از روی آنها کپی تهیه کنید.

- قبل از ترک محل آدرس یا شماره تلفنی راکه بتوان با شما تماس گرفت به مصاحبه شونده ها بدهید و مشخص کنید که آیا برای مصاحبه بعدی باز خواهید گشت یا خیر. این کار نگرانیهای غیر ضروری را از بین خواهد برد.

- بیاد داشته باشید که دیدار شما یک اثر عظیم روی شخصی دارد که شاید هرگز خاطراتش را برای کسی نگفته است.

5 ـ مصاحبه ها را دسته بندي كنيد

- تمامی موارد ضبط شده را فوراً برچسب بزنيد و شماره گذاری کنید.

- یک سیستم برچسب گذاری و بایگانی داشته باشید.

- عکسهایی را که به امانت به شما داده اند کپی کرده و اصل آن را فوراً عودت دهید.همه عکسها را با گرفتن لبۀ آنها جابه جا کرده و در پاکتهایی که از مقواي سفت و محکم است نگهداری کنید. کپی هایی برای ضبط موقت تهیه کنید.

- موارد ضبط شده را نسخه برداری یا فهرست بندي کنید.

- مصاحبه را تجزیه کنید. حقایق را بررسي كنيد.

- نتایج کار را با طرح تحقیقتان مقایسه کنید.آیاآنچه را نیاز داشته اید به دست آورده اید؟

- نتایج مصاحبه چه سئوالات دیگری را مطرح می کند؟

- نتايج مصاحبه چه اصلاحاتی را در روش کارتان به شما القا مي كند؟

- اگر ضرورت ایجاب می کند مصاحبۀ دیگری انجام دهید.(اگر مایل هستید.)

- اگر تصمیم گرفته اید یک نسخه یا یک کپی از مصاحبه را به فرد مصاحبه شونده بدهید از ایشان بخواهید که نسخه را تصحیح کنند.

- هر زمان که امکان دارد نزد مصاحبه شونده رفته و یک تجزیه از تحقیق خود را به صورت کتبی یا شفاهی برای نظر خواهی به آنها بدهید. از ايشان بپرسید که آیا خلاصه تحقیق شما یک نمای درست از آنچه که آنها در ارائه آن شریک بوده اند، می دهد یا خیر؟

- اگر کار شما منتشر شد، خوب است به کسانی که اطلاعات در این زمینه در اختیار شما گذاشته اند اطلاع دهید. اینکه مصاحبه شونده تحقیق شما را بخواند کمک می کند که در آرشیو شما یک تعادل خوبی بین افکار منتقد و آنچه که در اصل وجود داشته است به وجود آید.

6 ـ نتايج را سازمانبندي و ارائه كنيد

- از همه نوارهاي مصاحبه کپی تهیه کنید.

- نوار اصلی را در جايي جداگانه نگهداری کنید و فقط از کپی آن استفاده کنید.

- به موارد ضبط شده و نسخه ها (شماره دسته بندی اختصاص دهید) تمامی موارد را شماره گذاری کنید.

- از همه کار کپی تهیه کرده و بطور جداگانه نگهداری کنید.

- روی جعبۀ نوار هر چقدر می توانید اطلاعات بنویسید، بویژه نام و تاریخ تولد مصاحبه شونده ها، محل و تاریخ مصاحبه، نام خودتان و تعداد نوارهائی که استفاده کرده اید.

- یک خلاصه ای از مصاحبه که شامل لیست به اختصار ومنظم از تمامی مقالات و موضوعات اصلی، عناوین و داستانهای صحبت شده می باشد، تهیه کنید. این کار زمانی که شما بخواهید از مصاحبه در یک کتاب و یا در روزنامه استفاده کنید مؤثرواقع می شود.

7 ـ اسناد را در آرشيو ذخيره نماييد.

- شرایط را برای نگهداری طولانی مدت آماده کنید. در نظر داشته باشید که کپی از کارتان را به بایگانی محلی خود بدهید.

تجهیزات

وسايل ضبط

برای اینکه شما نمی توانید هر آنچه را که افراد می گویند یادداشت کنید بهتر است از یک ضبط صوت استفاده کنید. آنچه شما را که شما ضبط می کنید یک سند تاریخی بی نظیری خواهد بود که دیگر افراد احتیاج دارند که بتوانند براحتی آن را بشنوند و بفهمند بنابراین ارزش دارد که یک ضبط صوت با کیفیت خوب تهیه شود.

- اگر شما توانایی مالی تهیه یک ضبط صوت را ندارید ممکن است که بتوانید از محلهایی که تاریخ شفاهی تهیه می کنند یا گروهها، کتابخانه، موزه و یا روزنامه هایی که بصورت ضبط کردن مصاحبه می کنند، یک ضبط صوت قرض بگیرید.

انواع مختلفی از ضبط صوت وجود دارد. بعضی از آنها مانند ضبط صوتهایی که دارای نوار کاست هستند که ضبط آنالوگ نامیده می شوند و بعضی از ضبط صوتها هستند که از مینی دیسک استفاده می کنند و دیجیتالی هستند. انتخاب ضبط صوت مناسب به بودجه شما و آنچه که بعداً در نظر دارید با موارد ضبط شده تان انجام دهید بستگی دارد و با در نظر داشتن اینکه شکل صوتی و وسایل حرفه ای در تغییرات پی در پی دائمی هستند بنابراین مهم و ضروری است که از وسایل مدرن استفاده کنید در میان ضبط صوتهای آنالوگ نوع Marantzcpu30 و واکمن Sony professional بهترینهای موجود در بازار هستند اما ضبط صوتهایی که به شکل واکمن می باشند و و ارزانتر نیز هستند موجود است. بسیاری از ضبط های طرح واکمن که میکروفون در درونشان تعبیه شده ضبط خوبی را ارائه نمی دهند. بنابراین اگر امکان دارد یک نمونه ای را تهیه کنیم که بتوان به آن میکروفونی از بیرون وصل کرد. حتی با ارزش است که نمونه ای از ضبط تهیه شود که سیستم کاهش صدا (NR) مانند DOLBY را دارا است. همیشه از کاستهای نو استفاده کنید.

- نوار های کاست C60 LENGTH ORDINARY FERRIC (EF) بهترین نوارهای کاست هستند. به یاد داشته باشید که ضبط صوت را طوری تنظیم نمائید که با نوع نوارهایی که استفاده می کنید همخوانی داشته باشد. ضبط های دیجیتالی (DAT) که حالا استفاده نمی شود وجود دارند که اصلاً توصیه نمی شوند. بسیاری از کسانی که تاریخ شفاهی تهیه می کنند از ضبط های دیجیتالی (MD) با مینی دیسک که در حد بالایی موفق بوده است استفاده می کنند. ضبط های دیجیتالی مینی دیک مزیت های زیادی دارند از جمله قابل حمل بودن. عمل ضبط عاری از صدای سوت صورت می گیرد. تنوع کیفیت، فهرست، مارک تجاری که نسبتاً با قیمت پایین انجام می شودعیب اصلی این ضبط های (MD) این است که بیشتر از 5 الی 10 سال عمر نمی کنند بنابراین اگر قرار است که موارد ضبط شده بایگانی شوندتوصیه می شود که روی CD-R ها ضبط گردند. CD-R به عنوان یک وسیله که قابلیت بایگانی اطلاعات را به صورت بلند مدت دارد. شناخته شده است.

ميكروفونها

در مصاحبه های فرد به فرد که در محیط داخل ساختمان صورت می پذیرد بهترین میکروفون، میکروفونی است که به کراوات و یا روی یقه متصل می شود. اگر ضبط صوت شما استریو است و دو محل برای فیش میکروفون دارد شما می توانید از دو میکروفون استفاده کنید. یکی برای مصاحبه شونده و یکی برای خودتان آنها را می توانید به لباس وصل کنید و نتایج عالی دارند برای مصاحبه در فضای آزاد یک میکروفون یک طرفه که با دست حمل می شود بهترین نوع میکروفون است زیرا صداهای ناخواسته کمتری را می گیرد.

ترجمه : ژ . ش