۱۳۸۹ دی ۱۴, سه‌شنبه

لوحی از حضرت عبدالبهاء دربارۀ شهداء


هو الله

       ای ثابت بر پيمان تحرير اخير وصول يافت. ... اليوم ندای الهی احاطه به آفاق نموده از هر شطری نغمه و آهنگ بلند است. بايد افکار را حصر در تبليغ امر الله نمود. فرصت کار ديگر نيست. مرقوم نموده بوديد که مجبور بر بعضی سؤالات هستيد. امروز مجبوريتی جز اعلاء کلمة الله نه و اما سؤالات را توجه به ملکوت ابهی نمائيد و تفکر کنيد، جواب الهام می‌گردد. ... اليوم جرائد عالم کل به ذکر اين امر مشغولند. جريده‌ای نيست که ذکری از اين امر ننموده و ننمايد. لهذا بايد ياران الهی همتی نمايند  تا امر الله خيمه وحدت عالم انسانی را در قطب امکان برافرازد و جميع ملل دست در آغوش يکديگر نمايند و در نهايت محبت و الفت چون شير و شکر با يکديگر بياميزند. و اما مسئله أ يحسب الانسان ان لن نجمع عظامه بل انا قادرين ان نسوی بنانه، ازين مقصود بعث روحانی است که نفوس ميته در قبور هوی به نفخه صور ملکوت ابهی مبعوث از خمودت کبری و موت ابدی گردند. بعضی نهايت آرزو دارند و بعضی انکار و استکبار کنند. در اين جواب مختصر تمعن فرمائيد معانی مفصل واضح و مشهود گردد. و اما ما نزل من قلم الأبهی قوله عز من تأمل و اما ما سقط من الأوراق
       فسوف ينبته الله انه لهو المنبت الحکيم، مقصود آن است که اوراق سدره مبارکه يعنی مؤمنين و مؤمنات اگر به ظاهر در عالم جسمانی سقوط و هبوط يابند ولی به نهايت قوت انبات گردند. مثلاً شهدا را ملاحظه نماهرچند به ظاهر ساقط تراب شدند ولی در جميع عوالم الهی انبات گشتند. لا تحسبن الذين قتلوا فی سبيل الله امواتا بل احيآء عند  ربهم يرزقون. اين نيز مختصر است، امعان نظر فرمائيد تا ابواب مفتوح گردد. ابداً فرصت بيش از اين نبود. معذور داريد و عليک البهآء الأبهی

هیچ نظری موجود نیست: